به نام آفریدگار (توضیح: دوستان گفتند ممکنه به شعارزدگی و چاپلوسی متهم بشی. گفتم مواظب باشیم به جوزدگی و خواب آلودگی متهم نشیم. به هرحال آنچه میخوانید برای من یک اعتقاد قلبی است. والسلام) ای سرکشیده مهر تو از خاور وی از سران صلابت تو سر تر آمیخته به هیبت حسنت نور ساییده ماه بر در شانت سر ایران چو تو رشید، کم آورده است ای شیر پاک خورده ی این مادر این نور مرتضی است که می تابد از مشرق نگاه تو در کشور تو مالک همیشه ی من هستی من ملک مصر، مالک من اشتر ای دُر فاطمی، گهر سبطین ای نجل مصطفی، پسر حیدر من باشم و زلال تو در مرداب من زنده و شکوه تو بی یاور قلب مرا ز پای درآورده است غمناله های حیدری ات سرور جانی بخواه تا که بیفشانیم از شوق، جان به خواستنت دلبر دنیا از آن توست که می بینم عالم مصافگاه تو سرتاسر هم وزن مرگ، همنفس خونند این بیتهای خون شده ی آخر پرچم بخواه تا که صف آراییم لشکر بخواه، خُرد و کلان لشکر تا جان به بیت بیت نفسهامان تا خون بود به پیکر این دفتر بر خانه ی خدای تو می گردیم کی رو کنیم بر حرمی دیگر باشد که بیرق تو به رقص آید یک پله از شکوه تو بالاتر راهی نمانده تا که درآمیزد با جان کعبه یک "علی" دیگر
